به هر حال شاید این خبر درنظر اول کمی عادی و طبیعی جلوه کند چنانکه کاندیداهای دیگر انتخابات ریاست‌جمهوری هم با حضور در دفتر روحانی، پیروزی او را تبریک گفته بودند و حتی محمدرضا عارف روز یکشنبه نامه‌ای خطاب به رئیس جمهور نوشت و رای اعتماد به ۱۵ وزیر او از میان ۱۸ وزیر را تبریک گفت…
یکی از همین شب‌ها بود که به آرمان خبر رسید محمدباقر قالیباف راهی پاستور و دفتر حسن روحانی شده که اکنون رئیس‌جمهور است.
به هر حال شاید این خبر درنظر اول کمی عادی و طبیعی جلوه کند چنانکه کاندیداهای دیگر انتخابات ریاست‌جمهوری هم با حضور در دفتر روحانی، پیروزی او را تبریک گفته بودند و حتی محمدرضا عارف روز یکشنبه نامه‌ای خطاب به رئیس جمهور نوشت و رای اعتماد به ۱۵ وزیر او از میان ۱۸ وزیر را تبریک گفت.
بالاخره رسم معمول در ایران و شاید برخی کشورهای جهان به همین ترتیب است و رقبا پس از پیروزی یکی از کاندیداها به او تبریک می‌گویند که معروف‌ترین تبریک به پیام ناطق‌نوری خطاب به سیدمحمد خاتمی در سال ۷۶ بازمی‌‌گردد.
اما حضور قالیباف در دفتر روحانی ظاهرا از این نوع نبوده است چراکه او پیش‌تر پیروزی حسن روحانی را به او تبریک گفته بود.
چرا به پاستور رفت؟
قالیباف به‌خوبی می‌داند که حضور او در شهرداری احتمالا دوام چندانی ندارد و کمتر از یک ماه دیگر عمر قانونی ریاست او در شهرداری به پایان می‌رسد. حالا او تلاش دارد تا بار دیگر فرصتی را فراهم آورد که بتواند یک دوره دیگر حضورش به‌عنوان شهردار در بهشت تمدید شود که طی روزهای گذشته بسیاری به این نتیجه رسیدند او دارای آنچنان اقبالی در انتخاب مجدد نیست.
اما او می‌داند برای حضور در عرصه سیاسی و اجتماعی کشور باید در مسند مسئولیتی اجرایی باشد. شنیده‌های آرمان حاکی از آن است که قالیباف در دیدار با روحانی عنوان کرده که تمایل دارد در مسند دولتی به رئیس‌جمهور کمک کند و هر کجا که رئیس‌جمهور صلاح بداند حاضر به همکاری است.
از سویی یاران قالیباف هم در همین راستا حرکاتی را آغاز کرده‌اند چنانکه حسین مظفر گفته است: «اگر محمدباقر قالیباف در کابینه آقای روحانی باشد یکی از بهترین یاران و یکی از نیروهایی خواهد بود که می‌تواند روی او حساب کند و به کمک هم می‌توانند بخشی از مشکلات کشور را حل و فصل کنند.
به نظر می‌رسد استفاده از آقای قالیباف و امثال وی که توانمندی بسیار خوبی در عرصه مسائل اجرایی دارند، می‌تواند یکی از نقاط قوت دولت آقای روحانی باشد و اطمینان دارم که اگر آقای قالیباف در کابینه جناب آقای روحانی باشد یکی از بهترین یاران و یکی از نیروهایی خواهد بود که می‌تواند روی او حساب کند و به کمک هم می‌توانند بخشی از مشکلات را حل و فصل کنند.»
این اظهارات مظفر تاییدکننده همان شنیده‌های آرمان است و پیداست که اظهارات او زمینه‌ساز حضور قالیباف در دفتر روحانی بوده است.
می‌توان درباره چرایی حضور قالیباف و مذاکره او برای تصدی سمت دولتی را در این اظهاراتش در تیرماه سال ۹۲ یافت که گفته بود: «همه پست‌های اجرایی می‌تواند زمینه‌ای برای جهش افراد باشد تا به پست‌های بالاتر انتصابی یا انتخابی برسند، اما موضوع این است که سازوکاری سالم بر این روند حاکم باشد.
در دو دوره‌ای که این روند تجربه شد و یکی ازآنها موفق و یکی ازآنها ناموفق بود، حرف وحدیث درمورد آن بسیار زیاد است.»
قالیباف در کدام کرسی می‌نشیند؟
با توجه به رایزنی‌های قالیباف با روحانی گمانه‌های زیادی برای کرسی‌‌ای که به او سپرده می‌شود، مطرح است. یکی از این گزینه‌ها که به واقعیت بیشتر نزدیک است، مشاور است.
برخی نیز معتقدند روحانی شاید او را به عنوان رئیس سازمان بنیادشهید منصوب کند چراکه او علاقه زیادی به این کرسی دارد و در اکثر سخنرانی‌هایش به این موضوع اشاره می‌کند.
به نظر می‌رسد استاد دانشگاه تهران این روزها به‌دنبال یک کرسی خالی است که به اندازه او باشد و بتواند در سایه آن به فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی خود ادامه دهد.
